als je het ons vraagt dan
verhalend leren en verbeteren
met cliënten, naasten en zorgmedewerkers
Het lijkt zo simpel: met elkaar praten en daardoor weten wat de ander vindt. Toch blijkt het moeilijk. Want hoe weet je nou wat de ander bedoelt en voelt, als het praten lastig is. Hoe zorg je dat, in alle druk van de dagelijkse dingen die moeten gebeuren, er ruimte blijft voor een gesprek in rust. Met aandacht voor wat er nou werkelijk wordt gezegd of bedoeld.
Als je het ons vraagt dan in de praktijk
als je het ons vraagt dan
ontstaan er leuke ideeën
‘Toen ik net bij Odion woonde, werd verteld over Als je het ons vraagt dan. Ik wilde er wel aan mee doen samen met mijn moeder, om anderen te leren kennen. Hiervoor woonde ik bij mijn ouders.
als je het ons vraagt dan
wordt onze wereld groter
‘Door meer van elkaar te horen, meer te weten waar iemand zin in heeft of wat iemand wil, kom je erachter hoe je met die ander om kunt gaan. Je komt erachter hoe je die ander misschien ook kunt helpen.
als je het ons vraagt dan
maken we alles bespreekbaar
‘Het is eigenlijk een goede aanleiding om het er met elkaar eens over te hebben. Het is iets waarvan je misschien denkt: ‘Dat kan je toch ook zonder de begeleiding van Als je het ons vraagt dan bespreken?’
als je het ons vraagt dan
kunnen we de zorg samen nog beter maken
‘Als teamleider ben ik verantwoordelijk voor de tevredenheidsonderzoeken op mijn locaties. Als je het ons vraagt dan helpt ons daar nu bij.’
als je het ons vraagt dan
nemen we de tijd voor elkaar
‘Niet iedereen durft zonder mensen van buitenaf naar de begeleiding toe te stappen. De mensen van Als je het ons vraagt dan helpen goed bij het gesprek.’
als je het ons vraagt dan
zien we dat er meer is dan we denken
‘Als zorgmedewerker heb je patronen, routines en dagelijkse bezigheden. Die kunnen best vastgeroest zijn, zonder het zelf door te hebben. Ik vind het goed dat dit af en toe bevraagd wordt.’
