‘Als zorgmedewerker heb je patronen, routines en dagelijkse bezigheden. Die kunnen best vastgeroest zijn, zonder het zelf door te hebben. Ik vind het goed dat dit af en toe bevraagd wordt. Doen we nog de dingen die we willen doen? Doen we de dingen nog op een manier zoals we willen? En weten we voldoende wat er speelt bij cliënten of verwanten?

Dat zijn vragen die we misschien onbewust wel hebben, maar die moeilijk te bespreken zijn als je geen handvatten hebt. Als je het ons vraagt dan is zo’n handvat. Het helpt je om uit de dagelijkse routine te stappen en er als buitenstaander, van een afstandje naar te kijken. Je te verwonderen en te zien wat er gebeurt. En te beoordelen of je dat nog zo wil blijven doen.

Door Als je het ons vraagt dan weet ik ook weer dat ik er niet alleen voor sta. Mijn andere collega’s hebben dat ook zo ervaren. We weten het met z’n allen beter. En niet alleen ik of de ander. Ik gun het iedereen die in de zorg werkt, of bij de zorg betrokken is.’